kahapon, sinabihan kami na pwede na kaming di pumasok til feb 15. the company's going to declare bankcruptcy on the said date and we are closing. ang konsuwelo na lang namin e, may sweldo pa kami til feb 15. di pa kasama ung separation pay.
nakakalungkot kasi matagal din akong nagtrabaho dun sa kumpanyang un. malungkot... kse ung mga taong naging malapit sa'yo hindi mo na makikita, ka-text na lang... kse panibagong pakikisama na naman sa bago mong pagtatrabahuhan... kse wala nang petiks mode... kse wala nang libreng unlimited internet browsing at video streaming... kse wala nang libreng online games...
i'm sure maninibago ako ng todo. lalo na sa trabaho. masyado na kseng naging second nature sa aking ung trabaho ko. kahit na sabihin nilang boring para sa aking eto pa rin ang pinamasaya, pinakamadaling naging trabaho ko. sobrang convenient pa ng schedule. 12 hours per day, 3 times a week. bongga di ba?! kahit hindi masyadong bongga ang sweldo ko dito e ok pa rin naman kse di patayan ang trabaho. mababait pati ung mga supervisors namin though, ung iba e ok lang. :D pero ganun talaga ang buhay e kailangang magmove on.
too bad, some good things never last. i will surely miss the people i have worked with, especially the friends i made.
good luck sa job hunting sa ating lahat. :)
nakakalungkot kasi matagal din akong nagtrabaho dun sa kumpanyang un. malungkot... kse ung mga taong naging malapit sa'yo hindi mo na makikita, ka-text na lang... kse panibagong pakikisama na naman sa bago mong pagtatrabahuhan... kse wala nang petiks mode... kse wala nang libreng unlimited internet browsing at video streaming... kse wala nang libreng online games...
i'm sure maninibago ako ng todo. lalo na sa trabaho. masyado na kseng naging second nature sa aking ung trabaho ko. kahit na sabihin nilang boring para sa aking eto pa rin ang pinamasaya, pinakamadaling naging trabaho ko. sobrang convenient pa ng schedule. 12 hours per day, 3 times a week. bongga di ba?! kahit hindi masyadong bongga ang sweldo ko dito e ok pa rin naman kse di patayan ang trabaho. mababait pati ung mga supervisors namin though, ung iba e ok lang. :D pero ganun talaga ang buhay e kailangang magmove on.
too bad, some good things never last. i will surely miss the people i have worked with, especially the friends i made.
good luck sa job hunting sa ating lahat. :)
No comments:
Post a Comment